Oct 15, 2011

బైక్‌ క్రేజ్‌ ...

ఒకానొక తెల్లవారుజామున సినీనటుడు బాబూమోహన్‌ కుమారుడు పవన్‌ ద్విచక్రవాహనం రోడ్‌ డివైడర్‌కి గుద్దుకుని చనిపోయాడు. సడెన్‌ బ్రేక్‌ వేయడం వల్ల ప్రమాదం జరిగిందని నిర్ధారించారు. ఒకానొక పగటిపూట ద్విచక్రవాహనాలను నిషేధించిన రోడ్డుపై బైక్‌ మీద వేగంగా వెళ్తూ ఒక ట్రక్‌కి గుద్దుకుని సినీనటుడు కోట శ్రీనివాసరావు కుమారుడు ప్రాణాలు విడిచాడు. అతి వేగం వల్ల అదుపు చేయలేని పరిస్థితి కారణమని నిర్ధారించారు. భారత క్రికెట్‌ జట్టు మాజీ కెప్టెన్‌ కుమారుడు అయాజుద్దీన్‌ ఒక స్పోర్ట్స్‌ బైక్‌ పై (బైక్‌లు నిషేధించిన రోడ్డుపైనే!) మితిమీరిన వేగంతో వెళ్తూ అదుపు తప్పి పడి, గాయాలతో ప్రాణాలు వదిలాడు. మంత్రి కన్నా లక్ష్మీనారాయణ కుమారుడు కన్నా ఫణీంద్ర రాజ్‌భవన్‌ రోడ్డులో స్పోర్ట్స్‌ బైక్‌ నడుపుతూ ప్రమాదంలో చిక్కుకుని, గాయాలతో బయటపడ్డాడు. అర్థరాత్రి వేళ సికింద్రాబాద్‌ ఫ్లైఓవర్‌ మీద వేగంగా బైక్‌ నడుపుతూ అదుపు చేయలేక ఆగివున్న వాహనాన్ని ఢకొీట్టి మరణించారు ఇద్దరు కుర్రాళ్లు. ఇటువంటి సంఘటనలు వార్తలుగా వచ్చినవి కొన్నే గానీ అనేకం జరుగుతూనే ఉన్నాయి. వీటిని నియంత్రించవలసింది మనకు మనమే. వేగం, యువత విడదీయలేనివి. అయితే వేగం అధికమైనప్పుడు అప్రమత్తత తగ్గుతుంది. అదుపు చేసే పట్టు జారుతుంది. జరగకూడనిది జరుగుతుంది.
సినీ నటుడు బాబూమోహన్‌ కుమారుడు, కోట శ్రీనివాసరావు పుత్రుడు, క్రికెట్‌ క్రీడాకారుడు అజారుద్దీన్‌ సుపుత్రుడు... వీరందరికీ ఉన్న సాపెత్తమేమిటో అందరికీ తెలుసు. వారందరూ మితిమీరిన వేగం కారణంగా జరిగిన ప్రమాదాల్లో అకాల మృత్యువాత పడ్డవారే. వీరే కాదు, మరెందరో వేగంగా ప్రయాణిస్తూ, వేగంగా వాహనాలను నడుపుతూ, లేదా వేగంగా వచ్చే వాహనాల బారిన పడి ప్రాణాలు కోల్పోయారు. ఇంకా కోల్పోతున్నారు. ఈ మధ్యకాలంలో జూబ్లీహిల్స్‌ ప్రాంతంలోని రోడ్లపై (అవి ఎప్పుడూ మిగతా నగర రోడ్లకన్నా మెరుగ్గా ఉంటాయి కాబట్టి!) రాత్రుళ్లు బైక్‌ రేసులు నిర్వహిస్తున్నారట. చాలా కాలం నుండీ నెక్లెస్‌ రోడ్డులో కుర్రకారు మితిమీరిన వేగంతో బైకులు నడుపుతూ, వారు ఆనందం పొందుతూ మిగతా వారికి భయాన్ని కలిగిస్తున్నారు. మిగతా రోడ్లపై రద్దీ ఎక్కువ వుండడం వల్లగానీ, లేకుంటే ప్రతి రోడ్డూ రేస్‌ ట్రాకుల్లా వాడేసే వాళ్లు చాలామందే ఉన్నారు. వేగం, యువత విడదీయలేనివి. అలాగని యువత కానివారు వేగాన్ని ఇష్టపడరా అంటే అటువంటిదేమీ లేదు. వేగం చాలామందికి ఇష్టం. ముఖ్యంగా యువతకు ప్రాణం. ఆ వయసులో హార్మోన్ల ప్రభావం అటువంటిది. వేగాన్ని ప్రదర్శించడానికి వాహనాలకంటే మెరుగైన వెసులుబాటు ఇంకేముంటుంది? అందులోనూ ద్విచక్రవాహనాలను మించిన థ్రిల్‌ ఇంకేమిస్తాయి? అందుకే అటువంటి 'స్పీడ్‌' వాహనాలు దొరికితే చాలనుకునేవారు అనేకం.
ద్విచక్రవాహనాల ప్రమాదాలు మనదేశంలో కొత్త కాదు. కానీ అటువంటి ప్రమాదాల్లో రెండో వాహనం లేకుండా ... తాము నడిపే వాహనం వల్లే ప్రాణాలు సంకటంలో పడిన సందర్భాలూ ఉన్నాయి. అజారుద్దీన్‌ కుమారుడి సంఘటనలో మరో వాహనం లేనే లేదు. అతను నడిపిన వాహనం 1000సిసి సూపర్‌ బైక్‌ (మన రోడ్లపై సాధారణంగా నడిచే వాహనాలు 100 - 150 సిసి సామర్థ్యం గలవే). అంతటి శక్తిగల బైకులు అత్యంత వేగాన్ని అత్యంత తక్కువ సమయంలో అందుకోగలవు. ప్రమాదం జరిగిన సమయంలో అయాజుద్దీన్‌ గంటకు 200 కిలోమీటర్ల వేగంతో నడిపి ఉండొచ్చని అంచనా. అతి వేగంలో ప్రమాదం జరగడానికి కారణం ఓ బండ రాయో, మరో వాహనమో కానవసరం లేదు. చిన్న కంకరరాయి కూడా ఛిన్నాభిన్నం చేయగలదు. వేగంగా వెళ్తున్నంత వరకూ బాగానే ఉంటుంది కానీ అదుపు చేసే క్రమంలోనే ఇబ్బందులు ఎదురౌతాయి. బ్యాలెన్స్‌ తప్పిన వాహనాన్ని... అదీ అంత వేగంలో కంట్రోల్‌ చేయడం మరింత కష్టం. ఇటువంటి ప్రమాదాల్లో మరో ఇబ్బంది ఏమిటంటే, వాహనం పైనుండి పడిపోయిన చోదకుడు కూడా సుమారు అదే వేగంతో ఈడ్చబడతాడు. ఆ మార్గంలో ఏవైనా అడ్డంకులు వుంటే, వాటిని కొట్టుకుంటూ, దొర్లుకుంటూ... ఘోరమైన పరిస్థితిని అనుభవిస్తాడు (అప్పటికి స్పృహలో ఉంటే). గంటకు 20-30 కిలోమీటర్ల వేగంతో వెళ్తేనే బైక్‌లపై ప్రమాదాలు ప్రాణాంతకమయ్యే అవకాశాలు అధికం. మరి అంతకు పదింతల వేగమంటే మాటలా? కాదు.

అయినా ఆ విచక్షణ, 'ఆ' వయసు, ఆ సందర్భంలో ఉండవంటారు డా||గణేష్‌. ''యువకుల్లో 'అడ్రినాలిన్‌' అనే హార్మోన్‌ ప్రభావం వల్ల ఆవేశం, ఉత్సాహం గరిష్ట స్థాయిలో ఉంటాయి. ఆ ప్రభావంలో సాధారణంగా భయాన్ని బయటపడనీయరు. ఎదురుగా కోరుకున్న బైక్‌, అది నడిపేందుకు ఆహ్వానం పలికే రోడ్డు ఉంటే మిన్నకుండడం కష్టం. ఒకసారి బండి స్టార్ట్‌ చేస్తే ఇక వేగాన్ని పెంచకుండా ఉండడమూ కష్టమే. అదే అడ్రినాలిన్‌ తమాషా''. వేగంగా వెళ్లడానికి స్పీడ్‌ బైకులు అందరికీ అందుబాటులో లేవు. అయినా ఉన్న బైకులపైనే వెళ్లగలిగిన వేగాన్ని అందుకోడానికి ప్రయత్నించడం ఎవరూ మానలేదు. ''మా డాడీకి స్కూటరుండేది. నాకు అది నచ్చక హీరోహోండా కొనుక్కున్నాను. మా అబ్బాయికి అది నచ్చలేదు. పల్సర్‌ కావాలని కొనుక్కున్నాడు. నేను చేయగలిగింది అంతవరకే. దానిపై ఎంత వేగంగా వెళ్తున్నాడో నేను కంట్రోల్‌ చేయలేను కూడా. ఆ విచక్షణ అతనికుండాలి'' అని వివరించారు డాక్టర్‌. ''స్పీడ్‌గా వెళ్లే బైక్‌ని నెమ్మదిగా నడపాలంటే చిరాగ్గా ఉంటుంది. కాస్త ఖాళీ రోడ్డు కనిపిస్తే చాలు, ఆటోమేటిగ్గా యాక్సలరేటర్‌ పెంచేస్తాం. ఒకటి రెండుసార్లు ప్రమాదాలు కొద్దిలో తప్పిపోయాయి. అయినా జాగ్రత్తగానే డ్రైవ్‌ చేస్తాను'' అన్నారట డాక్టర్‌ గారి సుపుత్రుడు రోహిత్‌. అతనూ, అతని స్నేహితులూ కలిసి ఆదివారాలు బైక్‌ రైడింగ్‌కి వెళ్తుంటారు. ''మా ఫ్రెండ్స్‌ అయితే ఇంకా ఖరీదైన బైక్స్‌ తెస్తారు. వాటిపై రకరకాల స్టంట్స్‌ చేస్తారు కూడా. కొన్ని సార్లు మాకే భయమేస్తుంది. కానీ ఖాళీ రోడ్లు స్పీడ్‌ బైకులూ కనిపిస్తుంటే మిగతావేవీ కనిపించవు. అయితే ఇవన్నీ ఇంట్లో తెలిస్తే ఒప్పుకోరు'' అన్నాడు రోహిత్‌.

మన రహదారులపై అక్కడక్కడా ''స్పీడ్‌ థ్రిల్స్‌, బట్‌ కిల్స్‌'' అనే బోర్డులుంటాయి. అంటే వేగం థ్రిల్‌నిస్తుంది. కానీ ప్రాణాల్ని తీస్తుంది అని. స్పీడ్‌ బైక్‌ల పట్ల ఇది నూటికి నూరుపాళ్లూ వర్తిస్తుంది. స్పీడ్‌ బైక్‌ అంటే కనీసం 800 సిసి ఇంజన్‌ సామర్థ్యం కలిగి ఉంటుంది. మారుతి 800 కారు సామర్థ్యం అది! ఆ బైకులు 200 బిహెచ్‌పి (బ్రేక్‌ హార్స్‌పవర్‌) పైగా శక్తిని అందించి, క్షణాల్లో 0 నుండి 120 కిలోమీటర్ల (గంటకు) వేగాన్ని అందుకోగలవు. మామూలుగా 100 సిసి బైకులు సుమారు 100 కిలోల బరువున్నా, అవి విడుదల చేసే శక్తి సుమారు 15 బిహెచ్‌పి మాత్రమే. అందువల్ల అధిక బిహెచ్‌పి గల వాహనాలను నడపడం అంత సులువుకాదు. అంతే కాకుండా, అటువంటి బైకులను మామూలు రోడ్లపై, మామూలు వేగంలో నడపడమూ మలుపులు తిప్పడము కూడా కష్టమే అంటారు అనుభవమున్న బైక్‌ రేసర్లు.
మరో విషయమేమిటంటే సదరు సూపర్‌ బైకుల టైర్లు నునుపైన రోడ్లకు అనువైనవి. మన రోడ్లపై ఇవి సరిగా పనిచేయవు. సూపర్‌ బైకులు మన దేశంలో తయారు కావు. వాటి ధరకు రెట్టింపు కంటే అధికంగా దిగుమతి పన్ను చెల్లించి మరీ తెప్పించుకోవాలి. అన్ని లక్షలు బైకుకు పెట్టినప్పుడు మరో ఒకటి రెండు లక్షలతో ఆ బైకులను నడపడానికి అనువైన రేసింగ్‌ సూటు కొనుక్కోవడమూ ముఖ్యమైన అంశం. కానీ చాలామంది ఇది పట్టించుకోరు. నాణ్యత గల రేసింగ్‌ సూటు, బుల్లెట్‌ ప్రూఫ్‌ దుస్తులు తయారు చేసే పదార్థంతో తయారౌతుంది. దానిలో గాలి తిత్తులు కూడా ఉంటాయి. ప్రమాదవశాత్తు కింద పడినా కూడా శరీరానికి తగిలే దెబ్బల తీవ్రతను తగ్గిస్తుంది ఆ సూట్‌. అలాగే నాణ్యత గల హెల్మెట్‌, మోకాలికీ మడమలకీ ప్యాడ్స్‌ వంటివి అవసరం. ఇవన్నీ సక్రమంగా ఉన్నప్పుడు ప్రమాదాలు జరిగినా ప్రాణ హాని వుండదు. రేసుల్లో రైడర్లు విపరీతమైన వేగంతో కిందపడ్డా ప్రాణాలు కోల్పోయిన సంఘటనలు అరుదు.''అయినా హెల్మెట్లూ, రేసింగ్‌ సూట్లూ వేసుకోవడం కుర్రాళ్ల తత్వానికి విరుద్ధం. వాళ్లు అటువంటి బైక్‌లు, వాటిపై విన్యాసాలు చేసేది ఇతరులకి 'చూపించడం' కోసమే'' అంటారు లెక్చరర్‌ రవి. 'అమ్మాయిల ముందు 'ఫోజు' కొట్టడానికి వాళ్లు నానా తంటాలు పడుతుంటారు. ఒక స్థాయి వచ్చాక వాళ్ల ఫోజు అమ్మాయిలకే పరిమితం కాదు'' జోడించారు ఆయన.
''మన రోజుల్లో పెళ్లికో, ఉద్యోగంలో చేరాకో ఓ చిన్న సంసారపక్ష వాహనం సమకూరేది. ఇప్పుడు ఇంటరు చదివే వాళ్లే ఖరీదైన బైకుల్లో వస్తున్నారు. బాధ్యతలు, విచక్షణ, అవగాహన సరిగ్గా ఉండని వయసులో డబ్బుంది కదాని ఖరీదైన ఫోన్లూ, బైకులూ ఇస్తే పరిణామాలు, పర్యవసానాలు ఎప్పుడూ దారుణంగానే ఉంటాయి. ఈ విషయం తల్లిదండ్రులు గ్రహించాలి. బైకు కొనిచ్చి, దాన్ని వాడొద్దు, దానిపై స్పీడుగా వెళ్లొద్దు అని ఎన్ని చెప్పినా ఫలితం ఉండదు. కానీ చాలా సార్లు ఆ విషయం తెలిసే సరికే పరిస్థితి చేజారిపోతుంది'' అంటారు రవి.
సూపర్‌ బైకులు కానీ, మరే వాహనాలు కానీ మృత్యుశకటాలు కావు. వాటిని నడిపే వారి అజాగ్రత్త, అనుభవ రాహిత్యం, తొందరపాటు, స్పందనా రాహిత్యం వంటి వాటివల్ల ప్రమాదాలు జరుగుతాయి. కేవలం మనం జాగ్రత్తగా ఉంటేనే ప్రమాదాలు జరగవు అనేం లేదు. మనం ఎంత జాగ్రత్తగా ఉన్నా ఎన్నో ఇతర అంశాలు ప్రమాదాలని కలిగించవచ్చు. రోడ్లపై చిన్న గుంట నుండి ఎదురుగా వచ్చే వాహనాలు, రోడ్డు దాటడానికి ప్రయత్నించే వారి వరకూ ఏదైనా మనకి ప్రమాదం కలిగించవచ్చు. ఇతర దేశాల్లో అయితే స్పీడ్‌ బైక్‌ల కొనుగోలు అంత సులభంకాదు. సరైన తర్ఫీదు, బాధ్యత ఉన్నవారికే అవి అమ్మబడతాయి. కెనడాలో 57 ఏళ్ల వ్యక్తి పూర్తి డబ్బుతో వచ్చినా కూడా అతను బైక్‌ నడిపి రెండు దశాబ్దాలైందన్న కారణంగా బైక్‌ అమ్మడానికి బిఎమ్‌డబ్ల్యు కంపెనీ నిరాకరించింది. సదరు కంపెనీ నిర్వహించే ప్రత్యేక ట్రైనింగ్‌ తీసుకున్న తర్వాత గానీ బైక్‌ కొనుక్కునే వీలులేదని తెగేసి చెప్పింది.
కానీ మనం అటువంటి 'సెంటిమెంట్లు' అంటిపెట్టుకోం. పిల్లల కోరిక ఏదైనా సరే తీర్చేసే స్థోమత గలవాళ్లు ఉన్నా , కాస్త ఉపేక్షించే ఆలోచనాపరులు ఒక వైపుంటే, కోరిందే తడవు తెచ్చిపెట్టడమే 'గొప్ప'గా భావించే మహామహులు మరో పక్క ఉన్నారు. పిల్లలకిచ్చే దేన్నైనా గానీ, సక్రమంగా, బాధ్యతా పూర్వకంగా వాడేలా చేయలేనప్పుడు అది వారికి ఇవ్వకపోవడమే మంచింది. అది పెన్నైనా, బైకైనా.
సురక్షిత ట్రాక్‌ ఏదీ! డబ్బుంది, కోరికుంది కాబట్టి సూపర్‌ బైకులు, ఖరీదైన వాహనాలు కొనుక్కోగలుతున్నారు గానీ, వాటిని నడిపేందుకు సరైన రోడ్లు మనకు లేవు. వేగంగా వెళ్లగలిగే పట్టాలు సహకరించవేమో అన్న సందేహంతో రైలు వేగాన్ని పరిమితం చేసుకున్నాం మనం. అదే విధంగా స్పీడు వాహనాల కోసం ప్రత్యేక ట్రాకులు అవసరం. మన దేశంలో కొన్ని రాష్ట్రాల్లో అటువంటి వసతి ఉన్నా, హైదరాబాద్‌కీ ఆ అవసరం ఇప్పుడు కనిపిస్తోంది. కలవారి పిల్లలు మొండిగా ఔటర్‌ రింగ్‌రోడ్డుపై ప్రమాదాలు కొని తెచ్చుకోకుండా, స్పీడు బైకుల పూర్తి సామర్ధ్యాన్ని సంపూర్ణంగా ఆనందించాలంటే ప్రత్యేకమైన ట్రాకులే శరణ్యం. ప్రమాదాలు ఎప్పుడైనా, ఎక్కడైనా, ఎలాగైనా జరగొచ్చు. కానీ తెలిసి తెలిసి ప్రమాదాలు కొని తెచ్చుకోవడం మూర్ఖత్వం. సూపర్‌బైకులైనా, సైకిళ్లైనా జాగ్రత్త అవసరం. బాధ్యత అవసరం. మనకోసం ఇంట్లో మన వాళ్లు ఎదురు చూస్తుంటారనే గ్రహింపు అవసరం. ముఖ్యంగా జీవితపు విలువ తెలుసుకోవడం అవసరం. పిల్లలకు ఈ విషయాలు అందవు కాబట్టి పెద్దలే జాగ్రత్త వహించడం అవసరం.


సూపర్‌ బైక్‌
అతివేగం, ఆ వేగాన్ని అతి త్వరగా అందుకోవడం, అంత వేగంలోనూ పటిష్టమైన బ్రేకులుండడం స్పోర్ట్‌ బైకుల ప్రాథమిక లక్షణాలు. ఆ కారణంగా వాటిలో సౌకర్యం, మైలేజీ కొరవడుతుంది. ఈ తరహా బైకులు 1950 లలోనే పుట్టాయి. మొదటి సూపర్‌ బైక్‌గా పేరొందిన హోండా సిబి750 1969లో రూపొందింది. అప్పట్లో దాని గరిష్ట వేగం గంటకు 201 కిలోమీటర్లు. ఇప్పుడు మన దేశంలోనే కొన్ని కంపెనీలు సూపర్‌ బైకులను విక్రయిస్తున్నాయి. హార్లీ డేవిడ్‌సన్‌, సుజుకీ, యమహా, హోండా, కవాసాకీ, డ్యూకాటీ కంపెనీల సూపర్‌ బైకులు మహా శక్తివంతమైనవి. అన్నీ దాదాపు 1000 సిసి పైనవే. ఇవన్నీ 0 నుండి 100 కిలోమీటర్ల వేగాన్ని కేవలం 3-4 సెకన్లలో అందుకోగలవు. ఇవి గంటకు 300 కిలోమీటర్లు గరిష్ట వేగంతో ప్రయాణించగలవు. మామూలు బైకులకంటే సూపర్‌ బైకుల ఇంజన్‌ పెద్దది, బరువైనది. ఆ క్రమంలో భారీ ఫ్రేమూ, గేర్లూ వగైరాల వల్ల అసలు మోటర్‌ సైకిలే భారీగా కనిపిస్తుంది. అలాగే సూపర్‌ బైకుల 'త్రాటిల్‌' (మామూలుగా యాక్సెలరేషన్‌ అంటాము) సాధారణ బైకులకంటే పదింతలు శక్తివంతమైనది. సూపర్‌ బైకు బ్రేకులు కూడా మామూలు బైకుల కంటే చాలా మెరుగైనవి. విపరీతమైన వేగం నుండి క్షణాల్లో నెమ్మదిగా ఆగే వీలు కలిగిస్తాయి. కానీ అవి చాలా సున్నితమైనవి కూడా. అంటే సుతారంగా ఒత్తినా పనితనం చూపుతాయి. ఏమాత్రం అలసత్వం ప్రదర్శించినా (కాస్త గట్టిగా బ్రేకులని నొక్కితే) బండి స్పీడ్‌ అవ్వడం ఖాయం. సూపర్‌ బైకులు పొడవైనవి, వెడల్పైనవి కావడం వల్ల చిన్న చిన్న మలుపులు సులభంగా తిరగవు. వేగంగా అయితే మరింత పెద్ద వృత్తం అవసరం.

No comments: